(ต่อ)...คนกันเอง

อา.15 ก.ค.22 พวกพูดให้ฟังว่า ไพโรจน์ รัตนลมูล ใจร้อน ใครเบรกเป็นได้เรื่องแน่ ก็รับฟังไว้ ยังนึกไม่ออกว่าเป็นใคร (แต่ก็กลัวๆอยู่นะ)...พอพบกัน อ้าว...ก็เพื่อนฝูงกันนั่นเอง (ไพโรจน์เรียน ม.ต้น ห้องคิงส์ที่ รร.เบญจมราชูทิศ รุ่นเดียวกัน แต่ผมห้องธรรมดา ผมยังเรียนวิชาเลือก ถักทอ กับวสันต์อีกด้วย...)

วสันต์; วิชาถักทอน่ะผมจับสลากได้ครับ ใจจริงอยากเรียนไฟฟ้าวิทยุ แต่พวกสมัครกันเต็ม และทั้งปีงานถักผ้าเช็ดเท้าผืนเล็กๆผืนเดียวกลุ่ม ๓ คน ทำไม่เสร็จไม่มีส่งอีกด้วยกลุ่มผม

วันที่นเรศกับน้าหวิวสุวิทย์เข้ามาโรงเรียนวันแรกน่ะ น้าหวิว(จากการเรียกของผะอบ)เจอหน้าครูอารักข์เลยถามว่า"เฮ้ย ห้องครูใหญ่อยู่ตรงไหนวะ" ครูอารักข์ตอบว่า"มึงก็ไปหาเองซิ" ผมยืนอยู่แถวๆนั้นด้วย


......

......

ปัญหาแรกของคอกหมูคือ วิชชุและสุวิทย์ มาผูกข้าวเพิ่มอีก 2 คน รวมเป็น 8 คน มีปัญหากินก่อนกินหลัง จะให้แยกเป็น 2 ชุด


คือให้ผมอยู่กับวิชชุและสุวิทย์ แต่สุดท้ายก็กินรวมกันไปก่อน เดือนหน้าค่อยว่ากันใหม่ (ช่วงนั้นถ้าแยก ค่าอาหารจะต้องจ่ายกันเพิ่มขึ้น...)
เล่นวอลเลย์กัน เกมส์ละ 3 บาท (ถูกมาก) ทีมที่ผมอยู่ด้วยแพ้ 2 เซ็ทเลยครับ
ทาง รร.ให้ผมลองสอน ป.1 ห้องพี่ละไม ลองสอน ป.2 ห้องครูตติยา (ครูน้อง...ก็รู้จัก เพราะเรียนเอกภาษาไทยห้องเดียวกัน ครูน้องยังลงรัฐศาสตร์ ม.รามฯ ผมเองก็ลงนิติ ม.รามฯเช่นกัน)...พี่อิ๊ด (นิตสิต) มาคุยที่คอกหมูด้วยนะครับ...

เรื่องการกินข้าวที่ต้องแบ่งเป็น 2 ชุด เพราะคนมาทีหลังมักกับข้าวไม่พอกิน

เรื่องนี้ผมเคยบอกให้รอกินพร้อมๆกัน แต่ก็ไม่ได้ผล

แต่ภายหลัง ปัญหาก็เคลียร์ไปได้ เรื่องนี้เป็นเรื่อง ภายใน จริงๆ

ครูหนองบอนส่วนมากมาจากสถาบันในจันทบุรี จึงรู้จักคุ้นเคย
กันมาก่อนส่วนหนึ่ง

ส่วนผมเองแปลกแยกหน่อยคือจบจากลาซาล ในขณะที่ท่านอื่น
จบเบญจะ

วสันต์...วันที่นเรศกับน้าหวิวสุวิทย์เข้ามาโรงเรียนวันแรกน่ะ น้าหวิว(จากการเรียกของผะอบ)เจอหน้าครูอารักข์เลยถามว่า"เฮ้ย ห้องครูใหญ่อยู่ตรงไหนวะ" ครูอารักข์ตอบว่า"มึงก็ไปหาเองซิ" ผมยืนอยู่แถวๆนั้นด้วย


ตุ๋ย...น้าหวิว(จากการเรียกของผะอบ)เจอหน้าครูอารักข์เลยถามว่า"เฮ้ย ห้องครูใหญ่อยู่ตรงไหนวะ"

แล้วพี่อารักข์ไม่ว่าไงเหรอ แล้วทำไมน้าหวิวถึงพูดกับพี่อารักข์แบบนั้น(วะ)...555

วสันต์...น้าหวิวไม่รู้จักหรอกว่าครูอารักข์เป็นใคร คงเห็นเป็นครูชายวัยเดียวกันจึงพูดออกไปอย่างนั้นไม่ได้คิดอะไร สมัยนั้นครูเรารู้จักและสนิทสนมกูมึงกันง่ายจะตายไป ผมกูมึงกับหยกมาตั้งแต่เริ่มรู้จักกัน หน้าตามันอ่อนด้วย มารู้ทีหลังผ่านมาเป็นสิบปีแล้วว่าหยกรุ่นเดียวกับพี่วี

อ่านแล้ว ทำให้ รำลึก ได้หลายๆ อย่าง.................