ตอนพนันกินมีอยู่ช่วงหนึ่งที่ครูแป๊ะร่วมแจมด้วย ที่บ้านหลัง
เตี้ยของครูจำเริญหรือไงผมไม่แน่ใจ เวลากินครูแป๊ะจะหน้าแดง
ก่ำ และมีครูหมวดคอยลุ้นชงชาให้น้ำ ช่วงที่หน้าแดงเพราะฤทธิ์
น้ำตาลเป็นช่วงที่เครียดมาก พาลอารมณ์เสียง่ายๆ ผมไม่รู้ว่า
ช่วงนั้นเป็นอย่างไร แต่ช่วงที่ถวัลย์อ้วก เป็นช่วงที่ผมจำได้
อย่างสนิทใจ เพราะก่อนจะอ้วก ครูถวัลย์ยืนขึ้นพยายามแหงนคอ
เพื่อให้วุ้นที่ขึ้นถึงลำคอหลุดออกมา ในที่สุดก็เอาไม่อยู่ เล่น
เอาวงแตก
ผมว่าคนที่รับคำท้านี่มีแต่เสียกับเสมอตัวนะครับ คือถ้าชนะก็ได้เหล้า
ฟรี แต่ถ้าแพ้นี่ทั้งทรมานสุดสุด แถมเสียเหล้าอีก2กลม
พวกกองเชียร์น่าถีบสุดๆชนะก็ได้กินแพ้ก็ได้กิน
แต่ผมว่า เป็นช่วงเวลาที่หาไม่ได้อีกแล้ว