เผลอหน่อยเดียว ชมรมครูเราก็ตั้งมา6ปีแล้ว มึกิจกรรมที่ให้
กำลังใจเพื่อนทั้งในยามสุขและยามทุกข์ให้กับเพื่อนๆ ทั้งพัด
ลมและเงินช่วยกันหลายๆงาน
มีหลายคนพูดกับผมว่า ครูหนองบอน เหนียวแน่นมาก ไปงาน
ศพงานแต่งมักจะเจอครูหนองบอนเป็นกลุ่มใหญ่เสมอ
มาปีนี้แม้ว่าเพื่อนๆหลายคนจะติดงาน ก็ให้นึกถีงจุดเริ่มต้นที่
เราพบปะกันมาและเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
มาปีนี้เพื่อนมาลดลง ก็รู้สึกใจหายเหมือนกัน เพราะหลายคนที่
อยากจะมาเจอเพื่อน แต่เพื่อนที่อยากเจอไม่มาก็เลยพลอยไม่มา
ปีนี้ประทุมไม่มา แต่คู่ซี้อย่างป้าสุยังมาทั้งที่ไม่เจอเพื่อน
ถ้ามีความคิดอย่างป้สุกัน ก็คงจะมากกว่านี้
แต่ไม่เป็นไรครับ ปีต่อๆไปยังมี แต่ก็ไม่ลืมว่า อายุเรามากขึ้น
และเวลาก็น้อยลงเช่นกัน
คิดถึงเพื่อนๆครับ
ไปเยี่ยมหลาน ๕ วัน คิดถึง คอกหมู ครับ