หลังเกษียณ........................

ผมโทรไปหาเพื่อน2คนวันนี้ ก็เลยทราบชีวิตหลังเกษียณ
ของเพื่อน2คน โทรไปเรื่องเกาะช้างนั่นแหละ

คนแรกคือทั่นเรศ ตั้งใจจะบอกเรื่องไดอารี่ แต่ประโยคแรก
ที่ถามถามว่า อยู่ใหน(ผมหมายความว่า อยู่ชล หรือ อยู่จันท์)
แต่ได้รับคำตอบว่าอยู่วัด (ตามความตั้งใจครั้งแรกๆว่าจะบวช
นเรศบวชบ่อยมาก เพิ่งมาเปลี่ยนใจตอนหลังมาเป็นไวยยาแทน

ผมรู้สึกว่านเรศมีความสุขกับงานนี้มาก มาก่อนหน้านี้แล้ว

ในที่สุดวันเกษียณของนเรศก็คืองานเปลี่่ยนจากสถานะครู
มาเป็ไวยยา และไม่สามารถไปเกาะช้างได่้

อีกรายเสี่ยน้อง ปรากฏอยู่บ้าน ถามว่า อ้าวไม่อยู่โรงเรียนเหรอ
ก็ได้คำตอบว่า จะอยู่ทำติ่งอะไร..(เอ ไอ้ติ่งมาเกี่ยวอะไรด้วยวะ)
ก็ถามไปว่า คะนงคะแนนเสร็จหมดแล้วเหรอ เสี่ยน้องก็บอกว่า
เสร็จหมดแล้ว อยากหยุดเต็มแก่แล้ว ถามต่อไปว่า เห็นเด็กกอด
เอวร้องไห้คิดถึงครู แล้วไม่คิดถึงเด็กเลยหรือ...ก็ได้รับคำตอบว่า
อยากหยุดเต็มแก่แล้วโว้ย..

เสี่ยน้องเปลี่ยนจากสภาพครูมาเป็นพ่อบ้าน จัดบ้าน ถูบ้าน ซักผ้า
(อันนี้เสี่ยบอกเอง) คงใช้เวลาอักไม่นานก็จะเบื่อ ผมก็ถามเรื่องไป
เกาะนั่นแหละ สุพลก็บอกว่าคงจะไป (คงต้องปรึกษาเมียก่อน ว่า
เมียจะไปด้วยหรือไม่)